maandag 25 oktober 2010

#4

Moet het echt op deze manier
Dat drentelen en draaien
Ik had zo graag gewild dat het anders
Dat het gewoon, dat het anders was
Dat het niet zo was gelopen
Met klamme dekens
Zonder natte kussenslopen
Het zitten blijven zonder lopen

Het is een gebed
Het is een gebed, m’n liefste
Een gebed
Een gebed zonder end.

Kan het echt niet anders
Dan zo, zoals het gaat
Kunnen we niet gewoon alleen de bloem
Zonder de vaas waar ze in staat
En in alle vroegte
De maan in het gras gaan zoeken
En op alle hoeken
Van de straat blijven staan

Het is een gebed
Het is een gebed, m’n liefste
Een gebed
Een gebed zonder end.


Laten we het anders doen
Het allemaal vergeten
En van de veren die we lucht in smeten
Vleugels maken
Zodat we op de grond
Op een droog kussen
En onder het witte laken, sussend
Wachten tot we vliegen kunnen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten